Андозаи оптималии банкролл барои шартгузорӣ чӣ қадар аст?

Андозаи дурусти банкроллро чӣ тавр интихоб кард?

Барои ба даст овардани даромади устувор аз шартбандӣ, бозингар бояд маблағи мувофиқро барои шартгузорӣ интихоб кунад. Мо дар бораи аҳамияти банкролл нисбати шартбандии варзишӣ дар мақолаҳои қаблии мактаби худ гуфта будем. Бинобар ин, онро такрор накарда, аз хусуси ба истилоҳ менеҷменти молиявӣ дар шартгузорӣ, яъне стратегияҳое, ки барои ташаккули бонки шартбандӣ истифода мешаванд, сӯҳбат мекунем.

Барои шартбандӣ 4 роҳи асосии интихоб кардани андозаи оптималӣ вуҷуд дорад: маблағи муқарраршуда, фоизи муқарраршуда, даромади муқарраршуда ва шартгузории шинокунанда. Онҳоро бо мисолҳо ба таври муфассал баррасӣ мекунем.

Маблағи муқарраршуда

Дар байни навёдгирон соддатарин ва аз ин рӯ маъмултарин роҳи муайян кардани банкролл ин ҷудокунии маблағи умумӣ ба қисмҳо мебошад. Якчанд варианти ҳисобкунӣ мавҷуд аст. Агар бозингар ба нақша гирифта бошад, ки ба ҳисоби миёна дар як ҳафта 20 шартгузорӣ мекунад, пас андозаи шартбандӣ бояд муайян карда шавад, масалан, $2. Он гоҳ дар давоми 7 рӯз шартгузор метавонад $40 сарф кунад ва дар як сол бошад: 52 (ҳафта) * $40 (буҷети ҳафтаина) = $2080.

Аз тарафи дигар, агар бозингар барои шартбандии варзишӣ дар як ҳафта маблағи муайян дошта бошад, масалан $40, пас ӯ метавонад муайян кунад, ки чанд шартгузорӣ карда мешавад. Бо маблағи $2 — 20 шартгузорӣ ва бо $4 — 10.

Дар ҳолати якум ва дуюм ҳисобкунӣ аз бозингар вобаста аст: таҷрибаи ӯ ва буҷаи мавҷуда. Аммо қоидаи асосӣ ин аст, ки маблағи ҳаррӯза ё ҳарҳафтаинаи банкролл бояд муқаррар карда шавад. Ҳамзамон, барои ба даст овардани фоидаи доимӣ, шартгузор бояд беш аз 55% рӯйдодҳоро бо коэффисиенти 1,8 ё зиёдтар дуруст тахмин кунад. Дар акси ҳол, бурдҳо бо талафот баробар мешаванд.

Фоизи муқарраршуда

Дар ин стратегия бозингар барои ҳар як шартгузорӣ фоизи муайяни бонки худро истифода мебарад. Ва агар фоиз ҳамеша собит бошад, ҳаҷми маблағ ҳар бор гуногун аст, зеро он аз банкролли мавҷуда вобастагӣ дорад. Барои фаҳмидани ин варианти ташкилёбии бонк барои шартгузорӣ, як мисоле меорем.

Фарз мекунем, ки бозингар барои шартбандиҳои варзишӣ $40 дорад, ва ӯ қарор медиҳад, ки аз бонки мавҷудаи худ 5%-ӣ шартгузорӣ мекунад. Дар ин ҳолат маблағи шартбандии аввал $2 хоҳад буд. Агар шартгузорӣ бо коэффисиенти 2,0 бурд кунад, он гоҳ бозингар ба ҳисоби худ $4 мегирад. Фонди умумӣ $42 хоҳад шуд, ки дар он $2 фоида мебошад. Шартгузории дуюми бозингар баробар хоҳад буд ба: $42 * 5% = $2,1.

Агар шартгузории аввалин ба варзиш нобарор бошад, пас мизоҷ $2 зарар мебинад. Баъд аз бохт банкролли ӯ $38 хоҳад буд. Бинобар ин, шартгузории дуюм аз рӯи формула ҳисоб карда мешавад: $38 * 5% = $1,9.

Бартарии стратегияи «фоизи муқарраршуда» дар он аст, ки ҳангоми бохт андозаи шартгузорӣ кам мешавад, ки дар навбати худ аз даст додани бонкро душвортар мекунад. Бо вуҷуди ин, пул кор кардан низ мушкилтар мебошад. Ба ҳамин сабаб, бозингар бояд пайваста ба варзиш шартгузориҳои зиёд кунад.

Даромади муқарраршуда

Барои ба шартгузориҳо дуруст тақсим кардани бонки мавҷудбуда, метавон аз стратегияи навбатӣ истифода бурд. Он дар асоси маблағе ҳисоб карда мешавад, ки бозингар мехоҳад аз шартбандии варзишӣ бурд кунад. Дар ин ҳолат ҳисобот мувофиқи даромади аз шартгузорӣ пешбинишуда анҷом дода мешавад.

Масалан, бозингар маблағи ибтидоии $40 низ дорад. Ӯ қарор медиҳад, ки мехоҳад аз ҳар як шартгузории варзишӣ $2 даромад ба даст орад. Баъдан бояд ба коэффитсиентҳои вохӯрӣ назар андохт. Фарз мекунем, ки бозингар ба ғалабаи дастаи якум дар бозии футбол бо коэффисиенти 1,5 шартгузорӣ мекунад. Дар ин ҳолат барои $2 бурд кардан, $4 гузоштан лозим аст. Дар сурати бурди шартгузорӣ, бозингар маблағи шартбандии худ ва фоидаи пешбинишударо ба даст меорад.

Бартарии ин стратегия дар он мебошад, ки бозингар медонад, ки чӣ қадар даромад мегирад ва барои комёбшавии он ҳадаф чӣ қадар маблағ шартгузорӣ кардан даркор аст. Лекин ҳангоми бохтҳо ва кам шудани бонк, андозаи шартгузорӣ зиёд хоҳад шуд. Силсилаи нокомиҳо метавонад зуд банкролли мавҷударо холӣ кунад.

Маблағи шинокунанда

Ва стратегияи охирин — маблағи шинокунанда мебошад. Ҳарчанд бисёре аз теоретикҳои соҳаи шартбандӣ ин варианти ҳисоб кардани банкролли оптималиро ҳамчун стратегия намешуморанд. Гап дар он аст, ки муайян кардани маблағи шартбандӣ бо роҳи озмоиш аз ҷониби худи шартгузор сурат мегирад. Агар бозингар бой диҳад, ӯ метавонад андозаи шартбандиро баланд кунад, ва дар сурати бурд бошад — паст кунад.

Азбаски дар ин стратегия ҳама чиз аз рӯҳияи бозингар ва вазъияти мушаххас вобаста аст, нақши омили инсонӣ меафзояд. Бодиққат кор фармудани ин варианти истифодабарии бонкро тавсия медиҳем. Барои навёдгирон беҳтар аст, ки аз се стратегияи аввал тавсифшуда истифода баранд.

Дар хотимаи дарси имрӯза мехоҳем бигӯем, ки интихоби стратегия аз таҷрибаи шартгузор ва маблағи мавҷуда вобаста аст. Барои муайян кардани варианти мувофиқи худ метавон ҳар яке аз онҳоро бо навбат истифода бурд. Лекин интихоб кардани «шартгузории шинокунанда»-ро тавсия намедиҳем. Ин стратегия метавонад шуморо ба тез бой додани бонк оварда расонад. Дар ҳолатҳои дигар низ ҳангоми тахмин кардани рӯйдодҳои бозӣ босаранҷом буда, қарорҳои оқилона қабул кардан лозим аст. Бо вуҷуди ин, шартгузорон бар зидди бой додани банкролл ба истилоҳ «муҳофизакунанда» хоҳанд дошт.

---

Инчунин хонед